Rabarber. Ik heb er al eerder de loftrompet over geblazen en heb zelfs een echt roze drankje ermee gemaakt. Nu liggen ze weer in sommige schappen, en vooral als ze mooi roze zijn, kan ik ze niet laten liggen. Dus, onderstaand recept voor rabarbercrumble, met dank aan Nigella, maar met minder suiker dan zij voorschrijft. Dat is natuurlijk helemaal naar eigen smaak.
Deze rabarber was trouwens het meest roze, zuurstokroze, die ik ooit ben tegengekomen en, misschien daardoor, zorgde ook voor het droogste gevoel aan je tanden. Misschien doordat het kalk onttrekt, daarom hebben we er maar wat vanille-ijs bij gegeten. Dat was best een opgave.
Ingrediënten
vier rabarberstelen
1 eetlepel maizena
een paar druppels vanille extract
2 eetlepels suiker
klontje boter
Voor de crumble
150 gram zelfrijzend bakmeel
100 gram boter (koud)
2 eetlepels kristalsuiker
2 eetlepels bruine basterdsuiker
Bereidwijze
Verwarm de oven voor op 190 graden. Snijd de rabarber in stukken en doe dit, met het klontje boter in een pan op hoog vuur. Voeg de maizena, suiker en vanille toe en roer alles totdat de rabarber glanst en de andere ingrediënten zijn opgelost. Stort het in een ovenschaal.
Snijd de boter in kleine blokjes en vermeng dit, met de hand, met het bakmeel. Als het kruimels zijn, is het goed. Doe er desnoods nog wat bakmeel bij. Meng hier vervolgens de suiker doorheen en verdeel dit over de warme rabarber. Zet dit zo’n 35-45 minuten in de oven. Soms pruttelt het knalroze sap van de rabarber door de crumble heen naar boven, maar dat is niet erg.
Serveren kan warm met wat ijs, of room of yoghurt, of gewoon zonder iets.
Zaterdagsmaal is een poging om minstens wekelijks te schrijven over iets dat ik leuk vind: eten maken. Elke week een recept voor die twee dagen in de week dat ik daar ook echt tijd voor neem. Over genieten van lekker eten.
