Een van onze drie weken vakantie brachten we door in de allerschattigste Engelse cottage in Exmoor. Elke avond kwamen hertjes grazen in het veld tegenover ons, er stond een houtkachel in de woonkamer, de tv-zenders lieten al onze favoriete Britse ouderwetse detectives zien en het regende natuurlijk soms.
Misschien was al die ouderwetse gezelligheid er de oorzaak van dat ik zomaar spontaan een haakpakket heb gekocht in het dorpje, inclusief alle bolletjes, een haaknaald, uitgebreide instructies en foto’s van hoe het er uit zou moeten gaan zien. Als het af is, zou ik een kleine blauw-witte sjaal moeten hebben.
Ik ben gaan haken.
Inmiddels probeer ik elke vrije avond even verder te haken en heb ik erna niet meer stijve vingers. Ook heb ik al heel wat andere ‘beginner-friendly’ patronen gevonden voor grotere projecten, met een grotere naald.
De Engelse cottage is trouwens niet de enige reden van m’n poging te leren haken. Mijn oma kan het, m’n moeder kan het, dus ik heb genoeg mensen die ik om advies kan vragen. Binnenkort een foto van de sjaal die ik vorige week van m’n oma heb gekregen. En als hij af is, ook van m’n probeersel.
