Sommige vrouwen stoppen meteen met koffie, of ze worden misselijk van knoflook. Sommige vrouwen willen opeens (veel) vlees eten. En ik, ik wil nauwelijks nog bloggen. Yep, het zijn zwangerschapsverschijnselen, en ik heb vooral last van dat bloggen. Ik hoef het even niet zo nodig.
Daarom heb je de afgelopen negen maanden nauwelijks updates gezien. Zelfs de wekelijkse recepten kreeg ik maar drie keer uit mijn vingers. Dat hangt gelijk samen met een ander zwangerschapsverschijnsel, funest voor dat wekelijkse recept: ik houd niet meer van koken. Eten moet het liefst, zonder al te veel toeters en bellen (kruiden en specerijen), gewoon op mijn bord verschijnen. Geen experimenten, wel een beetje vlees, graag. Het liefst zonder dat ik de keuken in moet om het zelf te maken.
Het writers block neem ik zeer zeker voor lief, want, he, ik ben zomaar al bijna negen maanden zwanger! Zwanger! Van een baby! Het wondertje in mijn buik duwt die buik alle kanten op, zorgt ervoor dat ik ’s nachts crackers met pindakaas moet eten en heeft er al voor gezorgd dat we ons leven drastisch omgooien. Een kamertje is al gemaakt en ook andere ruimtes raken vol met wat zo’n klein wezentje nodig gaat hebben. We lezen er boeken over, gaan op cursus en gaan ‘voor het laatst’ nog even uit eten. Mijn verlof is begonnen en langzaamaan experimenteer ik weer soms in de keuken. En ik lees veel blogs, waarvan er sommige toevallig over zwanger zijn gaan, zoals bijvoorbeeld A Cup of Jo. Super dat zij de discipline en inspiratie heeft die mij nu al een paar maanden ontbreekt.
Afgelopen zaterdag organiseerden vriendinnen een superleuke baby shower voor me. De gastvrouw heeft wat foto’s op haar eigen blog gezet (klik de link hiervoor). Het zag er prachtig uit en het was een gezellige middag.
Eerder verrasten studievriendinnen me ook al met een shower, ironisch genoeg was ik daartoe gelokt met een excuus over bloggen. De getalenteerde Rachna blogt na één middagje over de basics met mij de sterren van de hemel over leiderschap en organisaties. Zij vertelde de andere studiemeiden zo enthousiast over bloggen dat ze een blogworkshop organiseerden (dacht ik), met mij als docent. Mijn protesten dat ik al maanden niet blogde hielpen helemaal niet en op een zondagmiddag zaten de dames klaar. Ik startte mijn laptop, maar voor ik het wist zat ik met een babypop in mijn handen te timen hoe snel ik een luier kan vervangen … (nog niet zo snel). Ook dat was een heel goede middag.
Het avontuur, van zwangerschap naar moederschap, gaat binnenkort beginnen. Wat dit betekent voor mijn blog? We zullen zien. Je snapt dat ik bij deze writers block even niets durf te beloven.