Ik studeer. Wat specifieker: ik zit aan m’n masterthesis en zit daarom bijna dagelijks heel de dag alleen achter een computer. Mijn sociale leven lijdt er wel een beetje onder. Natuurlijk, dankzij social media ben ik altijd wel sociaal bezig en op de hoogte, maar soms gaat er zomaar een week voorbij terwijl ik niemand anders heb gezien dan m’n hardwerkende man en m’n vaste vrienden, de werknemers van de West Wing. Tegelijkertijd zitten vriendinnen in soortgelijke situaties even hard te zwoegen op hun computers. We kunnen even niet afspreken, maar dat betekent niet dat ik dat niet zou willen.
Ik besloot daarom donderdagavond maar eens het kaartje te maken waarvan ik zou willen dat ik hem kon kopen.
Benodigdheden:
– papier
– waterverf en penseel
– een potlood
– waskrijtjes
– twee zakjes thee
– envelop en een postzegel
Nu ben ik absoluut geen tekenaar, het ging me dan ook meer om de boodschap en het feit dat ik best een zakje thee (of wat liefs zoals in dit geval) per post kon versturen. Naar een vriendin die net zo hard aan de studie zit als ik, hopend dat dit haar gezwoeg wat zal verlichten. Ik zat ook te denken over een kaartje met bijvoorbeeld houten wegwerpvorken en de uitnodiging eens een vorkje te komen meeprikken. Eerst even die thesis af, natuurlijk, daarna pas eetplannen.
Update: de kaart is veilig aangekomen, getuige de drie lieve smsjes die ik kreeg. Yes, dat maakt een verrassing maken voor iemand nog leuker.
