Heerlijk handgemaakt

Gepersonaliseerde knuffels van een goede vriendin, op de bank.

Ik houd van handgemaakt. Ons huisje heeft meubels die soms helemaal handgemaakt zijn, soms opgeknapt met de blote handen van familie. Handgemaakt is vaak net wat specialer, bijvoorbeeld omdat er maar eentje van is, of omdat het met een specifieke bedoeling gemaakt is, speciaal voor jou. Ik had dan ook de Dawanda Designmarkt van afgelopen zondag in m’n agenda gezet, dat leek me erg leuk.

In plaats van een traditionele markt met kraampjes en stalletjes was deze markt in een hotel. Elke verkoper (allemaal verkopers op Dawanda) kreeg een eigen hotelkamer, alle ruimte om alles uit te stallen. De dag was ook gelijk het introductiefeestje van Nederlandse website. Dawanda is een soort Europese Etsy, lees ik overal. Een verzamelplek waar mensen gemakkelijk hun eigen webshopjes kunnen beginnen binnen een grote online ‘markthal’. De markthalhouder geeft de tools, heel wat feedback en int daar een commissie voor. Helaas kan ik nergens artikelen vinden van na 2008 die de twee eens goed vergelijkt. Allebei de platforms hebben wat haken en ogen, maar of de zaken die in 2008 genoemd werden nog steeds zo zijn, kan ik eventjes niet vinden. Basisverschil is dat de Amerikaanse Etsy strenger is wie een winkel mag beginnen, alleen een persoon die de spullen ook werkelijk maakt, of er materiaal voor levert. Op Dawanda kun je ook Georgische houtsnijders voor je aan het werk zetten. Bedrijfjes zijn meer welkom. Als iemand wel een goed vergelijkend artikel heeft (gezien), laat het me weten! Trouwens, laatst vond ik nog een nieuwe Nederlandse tegenhanger, Markita.
Zowel Etsy als Dawanda bestaan al enkele jaren, en ik denk dat ze blijven. Misschien verdwijnen de speciaalwinkels inderdaad uit het straatbeeld, maar er zal waarschijnlijk altijd een markt bestaan voor leuke spullen. Zijn de spullen uniek? Vast niet. De makers zorgen voor (kleine) oplages en dat maakt het wel iets bijzonderder dan de dingen in een standaard winkelstraat, die hetzelfde zijn als in een andere stad.

En wat was de buit voor mij op zondag? Hoewel ik vaak op beide sites terechtkom, had ik er nog nooit wat gekocht. Ik vond een leuke rammelaar voor een pasgeboren baby. De verse ouders hadden trouwens hun trouwringen op Etsy besteld. Ook belangrijk, een t-shirt naar mijn hart. Ik wou het eigenlijk voor Paul, maar die hadden ze niet paraat. Daarom ik zelf maar.

Geplaatst in DIY, inspiratie | Getagged , | 2 Reacties

Zaterdagsmaal ::: de Belachelijk Mooie Mangotaart

Ik geef het toe. Deze taart heb ik vooral gemaakt omdat het zo’n plaatje is. Taart eten doe je met je ogen, denk ik, en toen ik hier deze prachtige taart zag, wist ik dat ik die ook wilde proberen. De dame aldaar heeft echt prachtige foto’s gemaakt, die laten zien dat de taart ook als kleintje supermooi is. Het principe van de de stukje mango als bloemblaadjes gebruiken is gewoonweg geweldig, zowel groot als klein. Manlief was jarig maar zei dat hij ‘eigenlijk geen taart hoefde’, maar ja, toen had hij deze nog niet gezien.

Het is een vrij simpel recept. De mango is gewoon vers en rauw, de korst is een basiskorst en daartussen zit een laagje room. Dat laatste bleek het lastigst, want die heb ik lactosevrij gemaakt. En lactosevrije slagroom verkopen ze niet. Het korstdeeg was eigenlijk te veel, er ligt nog een stukje van in de koelkast. Dat is ongeveer een week houdbaar, lees ik overal. Voor de mangolaag heb ik twee grote mango’s gebruikt. De taartvorm was 28 cm in diameter.

Korstdeeg
Nodig
125 gram ongezouten boter, koud
1 ei
250 gram bloem
50 gram poedersuiker
een scheutje citroenessence

extra bloem voor keukenblad
bakbonen
bakpapier
ingevette quichevorm

Vermeng de bloem en poedersuiker. Doe er daarna de koude boter, in blokjes bij. Mix dit met de hand of met deeghaken tot een deeg. Doe er tot slot het ei en de essence bij en meng dit goed erdoor. Rol het deeg in en bal en leg dit, in een stukje vershoudfolie, in de koelkast, minstens een half uur, maar kan ook langer.
Zet de oven aan op 175 graden. Rol het uit met een deegroller op een bebloemd blad en rol een plak uit, groot genoeg om in z’n geheel een quichevorm te bedekken. Bestrooi de vorm met wat bloem en leg hier de deeglaag op. Duw het deeg aan en snijd randjes af, zodat alleen de vorm (bodem en rand) bedekt is. Bewaar wat je over hebt voor iets anders. Leg het bakpapier op het deeg en vul de vorm met bakbonen. Knip ver uitstaande stukken bakpapier weg en zet dit 15 minuten in de voorverwarmde oven. Haal het daarna uit de oven, haal het papier en de bonen weg en zet het geheel nog 20 minuten in de oven, of tot goudbruin. Laat de korstdeeg helemaal afkoelen.

Romig laagje

Nodig de helft van de frosting die ik hier maakte. Dat zit ook op de cupcakes achter de taart.
125 gr poedersuiker
40 gr boter op kamertemperatuur
12 ml kokosmelk

Maak de frosting door eerst de boter en poedersuiker op een mediumstand te mixen. Dit zorgt bij mij altijd voor grote suikerwolken. Als het weer goed gemengd is, kan de kokosmelk er langzaam bij. Als dat er eenmaal mee vermengd is, op de hoogste stand gaan kloppen, zo’n 5 minuten, voor een luchtig effect. Vul de afgekoelde bodem van de taart met het romige laagje.

De mango’s
2 rijpe mango’s

Schil de mango’s met een dunschiller. Snijd, langs de pit, de mango in twee helften. Leg een helft op de snijplank en maak er partjes van in de lengte, alsof je een halve appel in allemaal halve maantjes snijdt. Leg de gesneden partjes even op een apart bord. Hoe dunner de partjes, hoe meer ‘bloemblaadjes’. Als beide mango’s gesneden zijn, begin dan, alsof je een spiraal maakt, vanaf de rand, de partjes neer te zetten. Zorg dat elk volgend partje een beetje over de andere heen ligt. Ga door tot je in het midden bent.

Voila, je belachelijk mooie mangotaart is af. En, met een beetje geluk heb je er de volgende dag zelf ook nog een stukje van.

Zaterdagsmaal is een poging om minstens wekelijks te schrijven over iets dat ik leuk vind: eten maken. Elke week een recept voor die twee dagen in de week dat ik daar ook echt tijd voor neem. Over genieten van lekker eten.

Geplaatst in recept, zaterdagsmaal | Getagged , , , | Een reactie plaatsen

Zaterdagsmaal ::: vis uit de tajine

We hebben een tajine. Nu zo’n anderhalf jaar, en ik vrees dat ik hem nog maar een keer of drie gebruikt heb. En dat terwijl ik nog meer dan genoeg recepten heb om te proberen. Het is ook best gemakkelijk, als je eenmaal durft. Weinig olie, verse kruiden, geen gedoe met ingewikkelde sausjes (nou ja, deze misschien niet). Vaak is het wat stapelwerk, ook handig, want dan hoef je niet te roeren. Ook wordt veel vocht uit het gerecht hergebruikt, dus het is bijna stomen. Ik vond hier een simpele uitleg over het gebruik van een tajine. Onze tajine is wel zo groot dat ik hem niet echt uit de kast pak voor een maaltijd met z’n tweeën, maar dat is gemakkelijk opgelost met vrienden. Dus vandaar, vis uit de tajine. Onderstaand recept vergt wat voorbereiding, maar dat kan goed ’s middags, als het toch regent. Door de citroenen is het best een zomers gerecht. Het feitelijke koken in de tajine duurt een half uurtje, waarin je verder niets hoeft te doen, behalve met je gasten een glaasje drinken. Ik zet m’n tajine op het gas, op een vlamverdeler.

Vistajine met venkel
Ingrediënten voor 4 personen
1 el olijfolie
1 gesnipperd ui
450 gr rijpe tomaten
4 el koriander, fijngesneden
1 tl paprikapoeder
1/2 tl gemalen komijn
peper en zout

500 gr kabeljauw of tilapiafilet
1 venkelknol
400 gr winterwortel
2 citroenen
100 gr groene olijven
zeezout

Bereidwijze Ontvel de tomaten, dat wordt hier door een grootgrutter uitgelegd. Haal de zaden en het vocht eruit en snijd het overgebleven vlees in blokjes. Bak in een koekenpan met deksel de uisnippers in de olie totdat de ui bruin is. Doe er dan, al omscheppend, de helft van de tomatenblokjes bij, de paprika, koriander, komijn en peper en zout. Bak dit zo’n vijf minuten. Doe er daarna 200 ml water bij, breng het zacht aan de kook en laat dit zo’n 15 minuten koken met de deksel erop. Dit is de chermoula. Snijd intussen de vis in blokken. Laat het tomaat-kruiden-uimengsel, of de chermoula, goed afkoelen. Ik schepte het even in een ander bord om het sneller te laten gaan. Vermeng vervolgens de vis en de afgekoelde chermoula en zet het, afgedekt, samen in de koelkast voor minstens een half uur. Het mag langer.

Vlak voordat je gaat koken: Maak de venkel en wortel schoon en snijd beide in reepjes. Bewaar van de venkel wel die groene plukjes voor later. Snijd de citroenen in dunne plakjes. Bedek de bodem van de tajine met citroenplakjes, verdeel daarover de venkel en wortel. Leg hier bovenop de vis met de chermoula. Sluit af met de helft van de tomatenblokjes en de groene olijven. Doe de deksel op de tajine en laat dit 30 minuten gaar stoven. Het is klaar als je worteltjes zacht zijn en je vis gaar. Doe er voor het serveren nog de plukjes venkel en wat zeezout op. Serveer met wat couscous.

Zaterdagsmaal is een poging om minstens wekelijks te schrijven over iets dat ik leuk vind: eten maken. Elke week een recept voor die twee dagen in de week dat ik daar ook echt tijd voor neem. Over genieten van lekker eten.

Geplaatst in recept, zaterdagsmaal | Getagged , | Een reactie plaatsen

Lezen, luisteren, kijken

 

Elke maand lees, zie of hoor ik wel nieuwe dingen, die ik graag met jullie deel. Ik word er zelf enthousiast van, ik zou het zo herhalen. Vandaar, een lijstje op de laatste dag van de maand. Als klein documentje van de vorige maand en misschien een tip voor de volgende. En the more the merrier, dus jullie tips zijn zeer welkom!

Lezen
* Suzanne Jansen – Het Pauperparadijs Meer dan tweehonderd jaar familiegeschiedenis, erg interessant.
* Chad Harbach – the Art of Fielding een breed uitgesponnen verhaal over vijf mensen op een kleine Amerikaanse universiteit, met honkbal. Leuk, maar ook best een kluif van meer dan 600 pagina’s.

Luisteren
* The Head and the Heart – selftitled al uit 2010, maar ik heb ze nog niet zo lang geleden ontdekt en vind het nog heerlijk. Vriendelijke indie, ik denk dat ze allemaal houthakkersblouzen hebben en het ook best in het bos zouden redden.
* Passion Pit’s Gossamer noemde ik al eerder. Het vorige album was bijna alleen vrolijk, met zowel upbeat als rustige nummers. Met Gossamer is Passion Pit wat rauwer, liefdesverdriet, maar ook gewoon weer gekke deuntjes en energie.

Kijken
* Moonrise Kingdom, een nieuwe wondere wereld van Wes Anderson. Met typische Anderson ticjes, een heerlijk eigen wereldje waar ik zo naartoe zou verhuizen.

Eten
Natuurlijk laat ik wekelijks zien wat ik eet, maar ik probeer de laatste tijd wat bewuster te zijn van dat ik ook geniet van de groentes en het fruit van het seizoen. De afgelopen maand waren dat heerlijke pruimen, perziken en rode bieten. Kom maar op, seizoensvoer!

Wat zijn jullie tips uit juli?

Geplaatst in boeken, inspiratie, zaterdagsmaal | Getagged , , | Een reactie plaatsen

Zaterdagsmaal ::: Pruimenclafoutis met soja

“Why yes, I do sit in front of my oven”

We proberen het even zonder melk, maar wat doe je dan als je gaat bakken? Over sojamelk zie ik gemengde reacties, maar ik wilde het toch proberen. Nu zijn er genoeg bakrecepten die helemaal geen melk hoeven, de courgette-brownies zijn nog steeds een aanrader en het zaterdagsmaal van vorige week had een dessert zonder melk, maar wat van al die heerlijke cupcakes, en taarten, en beslag waar een berg melk doorheen moet.
Ik experimenteer dus met sojamelk. Dat is beduidend zoeter dan gewone melk, maar dat merkte ik natuurlijk pas toen alleen de melk nog moest worden toegevoegd.

De clafoutis is voor mij een soort ultiem zomergerecht, en vandaag eet ik het gewoon als lunch. Een soort heel dikke pannenkoek met een elegante naam en vers zomerfruit. Het kan met elk fruit, maar wanneer het te zuur is, wordt het niet lekker. Rabarber en bosbessen dus niet, en op de in stukken gesneden pruimen heb ik voor de zekerheid een extra schepje suiker gedaan en dat 5 minuten laten staan. Dat was natuurlijk voordat ik de sojamelk geproefd had, ha. Het resultaat was zoet genoeg, met een vleugje vanille, misschien een klein beetje taaier, maar dat kan ook aan m’n langere baktjd hebben gelegen. Nu ruikt heel m’n huis naar fruit uit de oven.

Pruimenclafoutis met sojamelk
Nodig
250 gram ontpitte rijpe (overrijpe) pruimen in kwartjes
75 gram suiker
3 eieren
125 gram bloem
1/4 theelepel zout
250 ml sojamelk
eventueel poedersuiker

Bereidwijze Verwarm de oven voor op 175 graden en vet een dichte vorm in, een quiche vorm of zelfs een pan. Een springvorm zou lekken, maar desnoods kun je die, a la Nigella, inpakken in folie.
Mix de eieren en suiker schuimig en doe er de bloem en het zout bij. Mix weer en doe er vervolgens de sojamelk bij. Mix goed. Je krijgt een soort pannenkoekenbeslag.

Giet een kleine bodem in de vorm, zodat de bodem bedekt is. Zet dit zo’n 5 minuten in de oven, tot het gestold is. Haal de vorm er weer uit en leg de pruimen erop en giet hier de rest van het beslag op. Zet dit weer in de oven voor zo’n 40-45 minuten. Je weet dat het gaar is als een mes er weer schoon uitkomt. Even af laten koelen, voor de show wat poedersuiker en smullen.

Zaterdagsmaal is een poging om minstens wekelijks te schrijven over iets dat ik leuk vind: eten maken. Elke week een recept voor die twee dagen in de week dat ik daar ook echt tijd voor neem. Over genieten van lekker eten.

Geplaatst in recept, zaterdagsmaal | Getagged , , , , | Een reactie plaatsen

Zomerplannen – een update

De zomer is er! Een week lang klaagt er niemand over de regen, in plaats daarvan zuchten en steunen sommige collega’s in kantoorpanden met platte daken. Want we houden van klagen.

Ik tik ondertussen rustig mijn zomerplannen af. Een daarvan was zitten bij een vuurkorf, en dat deed ik zondag tot de nacht gevallen was. We sliepen in de caravan (ook een plan) en kregen zelfs nog bezoek van een egel, die best veel lawaai maakt voor zo’n klein wezentje.

Zomermuziek heb ik ook gevonden, Passion Pit’s nieuwe album, een stuk volwassener dan het vorige, en Gaslight Anthem, waarvan elk album klinkt als een herhaling van het repertoire van Bruce Springsteen.

Met eten en drinken waren we vorige week opeens hyperlokaal. Op een dag dronken we muntthee van een kennis uit de tuin, met honing van een lokale imker en, later die dag, een zelfgebrouwen biertje van een hobbyende vriend.

De cocktails, de film en heel wat andere doelen voor de zomer, daar ben ik nog niet aan toe gekomen. Het gips gaat volgende week van m’n voet. Dan mag het zwemweer terugkomen.

Het spannendst dat me vorige week is overkomen, een blogpost van mij werd zomaar ergens anders aangehaald. Op Moodkids.nl werd m’n gepunnikte woord zomaar leuk gevonden. Ik ben best een beetje trots 🙂

Hoe gaat het met jouw zomerplannen?

Geplaatst in inspiratie | Getagged , | Een reactie plaatsen

Zaterdagsmaal ::: Australische zomer

De keuken aan de andere kant van de wereld lijkt frisser. Het schijnt een walhalla te zijn van fusion door het unieke mengsel aan invloeden. Traditionele Britse gerechten en simpele Aziatische smaken worden samengebracht tot een eigen geheel. Net genoeg afstand om met wat een gerecht een nieuwe draai te geven, zonder iemand voor de voeten te lopen. En het verse eten, perfect.
Twee gerechten daarom, afgekeken van Annabel Langbein uit Nieuw Zeeland en Donna Hay uit Australië. Zomerse smaken en vooral heel erg rood. Ik hoorde nog een tip tegen het krijgen van rode handen van die rode bieten … voordat je gaat snijden even je handen invetten met olijfolie. Dan worden je handen iets minder rood. Nog steeds moet je even een afwasje doen om al het rood van je vingers te krijgen, maar toch.

Bietensalade met walnoten

Ingrediënten voor 4 personen
6-8 rauwe bieten, geschild en in 6-8 partjes
rucola
een kopje tuinbonen (ontdopt)
75 gram geitenkaas
75 gram walnoten in stukken
1 el rietsuiker
2 el balsamico azijn
3 el extra virge olijfolie
peper en zout

Verwarm de oven voor op 180 graden. Vermeng de bieten met de suiker, balsamico en olijfolie. Leg dit vervolgens, verspreid op een bakblik, bekleed met bakpapier. Doe er wat peper en zout op en doe dit 40 minuten in de oven, totdat de bietjes zacht zijn en beginnen te verschrompelen. Laat de bieten afkoelen in het blik en, als het nog moet, ontdop de tuinbonen. Vermeng vervolgens alle ingrediënten en serveer het.

Taartje van zomerfruit

Ingrediënten
2 perziken in plakjes
3 pruimen in plakjes
200 gram frambozen
200 gram bosbessen
6 blaadjes bladerdeeg
wat losgeklopt ei
1 eetlepel maizena
2 eetlepels rietsuiker

Verwarm de oven voor op 200 graden en vet een springvorm in. Vermeng het fruit met elkaar en doe hier de suiker en maizena bij. Zorg dat het geheel goed vermengd is. Bekleed de springvorm met de plakjes ontdooid bladerdeeg en laat de randen even over de rand bungelen. Schep het fruitmengsel in de vorm en vouw het deeg eroverheen. Besmeer het bladerdeeg met ei en sprenkel hier nog wat suiker overheen. Zet het 20 minuten in de oven, of totdat het deeg goudbruin is geworden. Serveer warm of koud, desnoods met slagroom of ijs.

Zaterdagsmaal is een poging om minstens wekelijks te schrijven over iets dat ik leuk vind: eten maken. Elke week een recept voor die twee dagen in de week dat ik daar ook echt tijd voor neem. Over genieten van lekker eten.

Geplaatst in recept, Uncategorized, zaterdagsmaal | Getagged , , , | Een reactie plaatsen

Doorgepunnikt – een tasje voor een nichtje

Het is een zomer van films kijken op de bank. Mijn voet nog steeds omhoog, want die moet aan het einde van de dag best rusten. Nu zijn er in de zomer niet al te veel goede films op tv, dus mooi tijd voor iets dat je met een half oog kunt kijken, het andere oog af en toe op het werkje voor handen.

Dit tasje (voor een nichtje) heb ik gemaakt met een heel lang koord dat ik gepunnikt heb en vervolgens aan elkaar gehaakt. Op een gegeven moment had ik even genoeg van het roze, dus heb ik de draad afgeknipt, een blauw draad aangeknoopt en ben ik doorgegaan. Daarna ben ik weer voor roze gegaan. Ik weet niet hoeveel meter het was.
Dit lange touw heb ik platgeduwd en toen de zijkanten met een ‘slipstitch’ of een haaksteek die niets toevoegt, aan elkaar gehaakt. Ik heb dus een optimaal oppervlak van het touw gebruikt.
Op het einde heb ik er een flapje van gevouwen en dat vastgehaakt. Het hengsel is met twee kleuren gepunnikt, telkens wisselde ik per ronde van kleur. De knoop komt uit een doos met allemaal knopen. Ik hoop dat het hengsel niet te lang is voor de kleine meisjes in m’n familie.

Wat nu? Ik kwam mooie sjaals en kettingen tegen, zoals deze op Papernstitch en deze hier. Er wachten altijd nog andere klusjes en probeersels, dus wellicht houd ik het punniken binnenkort weer voor gezien. Wat maak jij met je punnikklosje?

Geplaatst in DIY | Getagged , , | Een reactie plaatsen

Zaterdagsmaal ::: Couscous met worstjes

Ik ben een beetje op zoek naar het perfecte couscousgerecht. Couscous met een groentemengsel die genoeg smaak heeft om de korrels ook smaak te geven, een combinatie van pit en kruiden. Door de chilipoeder hierin heeft het echt wat pit, de andere kruiden zorgen voor een smakelijk geheel.

Couscous met worstjes
Ingredienten voor twee personen
5 chipolataworstjes
2 teentjes knoflook in kleine stukjes
1 tl gemalen koriander
1 tl gemalen komijn
1 tl chilipoeder
1 tl paprikapoeder
2 el olijfolie
1 eetlepel gember
1 ui, gesnipperd
1 courgette in schijfjes
1 rode paprika in stukken
150 gram couscous

Bereidwijze Doe een eetlepel olijfolie in een hapjespan en bak de worstjes in 5 minuten bruin. Haal ze uit de pan en vouw ze in een vel aluminiumfolie. Laat het vet van de olie en de worstjes in de pan en voeg hier de rest van de olie, de ui en knoflook aan toe. Doe hier ook de kruiden en gember bij. Wanneer de ui glazig is, doe hier de courgette en paprika bij. Vermeng alles, en zet dan de deksel op de pan. Maak intussen de couscous klaar zoals op de verpakking staat. Als de courgette en paprika beetgaar zijn, doe er dan de warmgehouden worstjes bij. Vermeng dit alles nog een minuut of twee, proef of er nog zout of peper bij moet en serveer met de couscous.

Zaterdagsmaal is een poging om minstens wekelijks te schrijven over iets dat ik leuk vind: eten maken. Elke week een recept voor die twee dagen in de week dat ik daar ook echt tijd voor neem. Over genieten van lekker eten.

Geplaatst in recept, zaterdagsmaal | Getagged , | Een reactie plaatsen

Snel boeken lezen

Ik zag hier het onderstaande filmpje van een Argentijnse uitgeverij die de aandacht trekt voor een boek met een bijzonder concept. De inkt waarmee het boek gedrukt is, verdwijnt langzaam. Als lezer moet je wel binnen twee maanden door het werkje, want daarna is het weg.

Creatief, inventief, een erg leuk idee. Er zit ook een zweem van mysterie in, ik moet denken aan brieven schrijven met onzichtbare inkt, of ‘this message will self-destruct after reading’. Ze hebben een oud medium (papier is geduldig) opeens urgentie gegeven, in een tijd waar e-books opduiken en schrijvers en uitgevers zoeken naar een verrassende manier van uitgeven. Het is natuurlijk een gimmick, iets dat je niet te vaak kunt doen, dan is de lol eraf. Dan moeten we weer op zoek naar andere manieren.

Voor mij zou zo’n verdwijnend boek funest zijn. Soms staan boeken wel jaren in m’n kast voordat ik ze lees of uitlees, of zoek ik zinnen terug die blijven hangen. En wat te denken van de tweedehandswinkel waar ik de meeste boeken vind? Daar blijft niet veel meer van over. En ik heb het al eerder genoemd, al die boeken die ik zou kunnen lezen of zou moeten lezen, gewoon, om ze gelezen te hebben.

En dan nog die e-books. Verschillende familieleden zijn aan de e-reader, maar ik ben er nog niet weg van. Wat doe ik als ik een boek wil uitlenen? Wat doe ik als een vriendin een leuk boek aan mij wil lenen? Kan zo’n e-reader tegen strandzand, een doorweekte rugzak? En wanneer gaat de tweedehandswinkel ook e-books verkopen? Je houdt blijkbaar wel automatisch bij wat je leest, ook voer voor psychologen. Mensen kijken in het openbaar vervoer, en proberen in te schatten waarom ze een of ander boek lezen, gaat natuurlijk ook een stuk minder gemakkelijk. Dat is misschien wel goed, want ik zit best vaak naast mensen mannen die juist met me beginnen te praten omdat ik een bepaald boek lees. Meestal om me te vertellen dat ik een ander boek zou van dezelfde schrijver zou moeten lezen, of, nog erger, hints te geven over hoe het afloopt.

Voor nu loop ik achter met een papieren boek dat niet verdwijnt.

Related Posts Plugin for WordPress, Blogger...
Geplaatst in boeken, inspiratie | Getagged , , | Een reactie plaatsen